Lekker weertje vandaag, dus even de benen strekken, naar Buis ,omdat het daar zo gezellig is en dat was het ook en wie kwamen we daar tegen, Rineke de Jong, voor enkelen van jullie een bekende van Peintres dans la Rue en die kent iedereen dus werden we aan allerlei mensen voorgesteld, Fransen en Nederlanders , toch wel een beetje druk ineens, maar we zijn weer helemaal bij.

Een eindje rond gewandeld, dan kom je ineens de nieuwe brug tegen , zo te zien aan de bouw en aan het naambordje niet echt nieuw.

En dan die Platanen, een speciaal iets toch, het blijkt echter dat die er niet toevallig staan, het was de wens van Napoleon om in heel Frankrijk, vooral bij de entree van steden die rijen bomen te planten aan weerszijden  van de weg, waarschijnlijk om op het rechte pad te blijven.

Kan allemaal gelogen zijn maar het werd mij zo verteld.

Toch maar weer eens een ritje maken, niet ver van huis naar Dieulefit, een gezellige plaats en lekker weertje dus genieten van alles onderweg.
Zoveel plaatsen hebben een oud stationnetje terwijl er al heel lang geen treinen meer rijden, wel leuk dat bijna overal het stationsgebouw bewaard is gebleven, volgende keer eens zo'n traject uitstippelen om uit te vinden hoe die spoorlijn precies gelopen heeft, in de Bourgogne zijn er veel oude spoorweg tracees in gebruik als fietspaden, zodat je ze daar gemakkelijk kunt terugvinden.

Was gezellig in Dieulefit, zijn er vroeger wel eens door heen gereden toen we een binnendoorroute namen vanaf Crest.
De grote groene kikker had het ook best naar zijn zin en zat heerlijk te zonnen op een steen, een genieter dus.

Een van de katjes, die wij vorig jaar in de tuin zagen als net geboren kitten heeft zich vol liefde op mij gestort en springt zelfs op mijn schoot, een heel zeldzaam iets voor hier want de rest is er al vandoor als je alleen maar je hand op steekt.
Dus het blijft bij de liefde van deze alleen, de rest wil wel het kattenvoer opeten maar daar blijft het bij , met een beetje geluk tref je een kater die nog wel tegen je broek aan wil sproeien.
Maar ze zijn waarschijnlijk heel erg dankbaar en komen graag terug.

Puymeras

Vandaag is de zomer begonnen, een stralende dag, fijn weertje om eens een Vide Grenier te bezoeken, en die was er in Puymeras, waar de Cave de Comtadine is gevestigd.

Deze was te bate van de school, veel te zien en aangeboden, zowaar ook echte kunstwerken, toch wel €  20 per stuk maar bij aankoop van 2 van de hand van dezelfde meester kon toch wel met € 30 worden volstaan.

We hebben ze toch maar laten liggen, wel zijn we in het gelukkige bezit gekomen van een echte gietijzeren Creusotpan, een fraai exemplaar voor € 3 , dus togen we uiteindelijk heel gelukkig huiswaarts, na uiteraard een drankje op een terras, waar we beiden omhelsd werden door het bedienend personeel in de persoon van Hassan, een bekende uit Mollans.
Zo zie je dat de wereld heel klein is.

Op de terugweg naar huis werd onze aandacht getrokken door een opvallend aanbod.

Hoewel onze kennis van de franse taal redelijk tot goed genoemd mag worden begrepen we eerst niet wat er aangeboden werd, maar toen we verder reden zagen we het stalletje en wisten we ook waar het over ging.

We hadden nog aardbeien genoeg, maar hieruit blijkt dat sommige fransen ook wel eens problemen hebben, om dit te bevestigen bleek de tekst op het volgende bord hetzelfde te zijn.

Dus aardbeien zonder suikeR.